Affan Bertrand

الموت و أنت (almawt w 'ant) Ölüm yaklaşıyor, hissediyorum. Korkuyor muyum? Hayır tabiki de ama pisi pisine gitmeye gönlüm razı değil. Ölüm gerçekten ciddi hassas bir konu. Pek şaka kaldırmıyor. Bir yakınının ölüm haberini aldığında ister istemez bi duraksıyorsun. Ölümün var olduğuna, sırada bekleyenler arasında kendinin de olduğuna ve hazır olmadığına bir kere daha şahit oluyor kulakların. Ölecek olan başkaları oluyor hep. Biz kendimizi özellikle bu konuda kandırıyoruz. Yaptığımız işlere verdiğimiz emeklere bakınca kendimize en az 65 sene ömür biçiyoruz. İnsanın hayaller kurması, şimdiden zeminini hazırlaması, yatırım yapması değil dikkat çektiğim nokta. Benim derdim şu dostlar; Büyük fotoğrafı göremiyoruz. Herşeye bir B planımız C planımız varken ölüme bırak planı ölüm aklımıza dahi gelmiyor. Gelmediği için de hem kendimize hem geridekilere olması gerekenden fazla acı yüklüyoruz. Herkes içten içe yatağında son nefesinde eceliyle göçeceğini düşlüyor ve kendini buna inandırıy

Heybemde sana verebileceğim birkaç birşey var sevgili; Düşüncelerim,hayallerim,hedeflerim, umutlarim... Devrim yapacak koca bir yüreğim var desem, haykırsam kulağı duyan sağırlara. Altın kadar kıymetli desem iyi niyetim. Karincayı incitirim belki ama insanları incitmem desem. Dürüst ve samimi olsam, alacağım maaş gölgede kalır mı bu fahişe sistemde. Boyun eğmesem, haksızlığa gelmesem... Zengin ettiğimiz patronlarımızı, afyonlarıyla kafayı bulduğumuz ideolojilerimizi, insan eli olan dinlerimizi bir kere olsun yerle bir etmeyi denesem tırsar mısın benden?  Ama ölmemeliyiz biz değil mi sevgili? Çünkü yapacağımız çok güzel işler var. Daha eyfele gidecez. Yata binecez. Bize sırtını dayamış bu sahtekar iyi insanları doyuracaz.  Aklın almaz hissiyatımı, yüreğin kaldıramaz bu sancıyı.  Herkes layığını bulacak bu pislik dünyada.  Sence de biz iyi insanlarız değil mi sevgili? Bir kere olsun kul hakkı yemedik biz. Kimseye kötü bir söz söylemedik ki biz. Kimseye bir kötülüğümüz olmadı ki b